Dat we doodgaan is de enige zekerheid die we hebben in het leven. Toch hebben we het weinig over de dood, laat staan ónze dood.
In Café Doodgewoon willen we tijd en ruimte maken om met elkaar zo gewoon mogelijk over de dood en het sterven te spreken. Voor de één is de dood abstract, ver weg, voor de ander concreet, dichtbij. Wat we delen is dat we stilstaan bij onze sterfelijkheid en hoe we ons daartoe kunnen en willen verhouden.
In het kader van World Suicide Prevention Day op 10 september, willen we in dit Café Doodgewoon stilstaan bij suïcide en hoe dit te voorkomen. In Nederland komen per dag vijf mensen om door zelfdoding (in 2021 ging het om 1861 slachtoffers). Een veelvoud daarvan (de schatting is 25x zoveel mensen) doet een poging. En nóg veel meer mensen hebben wel eens suïcidale gedachten of gevoelens. Erover praten helpt! Praten over dit soort gedachten en gevoelens. Of praten over je verdriet als je iemand bent verloren door suïcide. Of als je je zorgen maakt om iemand…
Ze hebben in dit Café ook iemand als gast uitgenodigd: Joost Vlaming. Zijn vrouw pleegde suïcide.
Graag vooraf aanmelden! Soms blijkt er veel belangstelling, en als we dat vooraf weten, kunnen we een extra ruimte reserveren in Rozet om de groep zo nodig te splitsen!
Als je interesse hebt, maar niet overdag kunt, laat het ons dan ook weten. Dan kijken wij of we ook 1x per maand ‘s avonds een Café kunnen aanbieden.