Willemijn Pomper uit Arnhem ging op zoek naar het verhaal van haar vader, die tijdens zijn jeugd in een krijgsgevangenkamp in voormalig Nederlands Indië zat. Hij kon daar nooit over praten. Willemijn maakte een film over haar vader en geeft daarover de Veteranenlezing van dit jaar.
76 jaar na de Tweede Wereldoorlog zijn er steeds minder mensen die kunnen vertellen over hun ervaringen uit die tijd. Het onderwerp leeft echter nog wel bij de naoorlogse generaties, die nu zelf op zoek gaan naar de verhalen van hun vader, moeder, opa’s of oma’s. Willemijn Pomper uit Arnhem is een van hen.
De zoektocht van de tweede en derde generaties naar deze verhalen is deels ook een ontdekkingsreis naar henzelf. Wie de geschiedenis van zijn (groot)ouders kent, kent tenslotte ook zijn eigen geschiedenis.
Oorlogsherinneringen
Ter gelegenheid van de Veteranenlezing van Het Nederlands Veteraneninstituut op 1 november vertellen verschillende mensen uit naoorlogse generaties over de impact en overdracht van oorlogsherinneringen door de generaties heen. Zo ook Willemijn Pomper uit Arnhem.
Willemijn Pomper (41) groeide op in een gezin met vader, moeder en zes kinderen. Een gezin dat net als vele andere Nederlandse gezinnen te maken had met de naweeën van de Tweede Wereldoorlog. Iets waar in veel gezinnen weinig over gesproken werd, maar onuitgesproken sterk aanwezig was.
Oorlogstrauma
De vader van Willemijn kwam als kleine jongen in voormalig Nederlands Indië in een kamp terecht. Eerst samen met moeder en zussen, maar vanaf zijn twaalfde alleen, in een ander kamp. Hoe dat daar ging en wat hij daar meemaakte heeft hij nooit verteld. Daar kon hij niet over praten. Maar voor iedereen om hem heen was het heel duidelijk dat hij een flink oorlogstrauma had.
“Ik heb het hem kwalijk genomen dat hij nooit iets met zijn trauma heeft gedaan,” vertelt Willemijn, “want als je een eigen gezin begint heb je ook de verantwoordelijkheid ze een zo gelukkig, zorgeloos en veilig mogelijk leven te bieden.”
Naar Indonesië
Willemijn besluit zelf op onderzoek uit te gaan, op zoek naar dat deel van haar familiegeschiedenis waar niet over gesproken werd. Ze maakt een documentaire waarin zij haar vader en tante volgt in een reis terug naar Indonesië, naar de plekken waar zij destijds in de kampen verbleven. Een indrukwekkende, confronterende, maar ook therapeutische reis die ze vastlegde op film. “De zoektocht heeft me een beeld gegeven van mijn eigen familiegeschiedenis. Ik denk dat het heel belangrijk is dat verhalen van mensen die de oorlog hebben meegemaakt nooit verloren gaan. In de hoop dat het nooit meer gebeurt. Daarom is het ook zo belangrijk dat we ook aandacht hebben voor de tweede en derde generatie na de Tweede Wereldoorlog, want oorlog houdt niet op bij de eerste generatie.”
Kijk hier voor meer informatie over de Veteranenlezing.
Bekijk de livestream
Volg live de Veteranenlezing 2021 via de online livestream. De livestream is openbaar en is zonder inschrijving te bekijken. De livestream start bij aanvang van de Veteranenlezing, op maandag 1 november vanaf 14:00 uur.
