Sneeuwavontuur in Gendt: Harm Vriend overnachtte in een zelfgebouwde iglo

Harm Vriend (39) uit onze buurgemeente Gendt beleefde de afgelopen winterperiode op wel heel bijzondere wijze: hij sliep twee nachten buiten. Eerst in een sneeuwhut, daarna in een zelfgebouwde iglo. Hieronder het verslag van zijn wel heel speciale sneeuwavontuur.

‘Ik hou van het outdoor leven. Toen het vorige week begon te sneeuwen kwam ik al snel op het idee om een iglo te maken, met het doel erin te gaan slapen. Doordeweeks moest ik overdag werken, dus moest ik mijn tijd goed benutten. Na me kort te hebben bijgeschoold door middel van YouTube en mijn SAS survival guide, ben ik op zondag 7 februari aan de slag gegaan met een grote bak om daar bouwstenen van te maken. De sneeuw was als poedersuiker en plakte natuurlijk voor geen meter. Na het toevoegen van water was dat gelukkig heel anders en dus gebruikte ik de bak als mal en ging als een malle aan de slag. Sneeuw erin, water erbij, goed kneden, aandrukken, bak omdraaien op een brede plank, nog eens aandrukken en dan vervolgens voorzichtig de bak optillen. De eerste stenen wisselden in kwaliteit. Sommige zagen er best aardig uit, andere brokkelden teveel uiteen en dus ging ik experimenteren met de hoeveelheid water die ik moest toevoegen. Na een stuk of vijftien blokken te hebben gemaakt, liet ik ze een nachtje staan om harder te worden.

‘s Ochtends kwam ik tot de conclusie dat de stenen goed waren en na werktijd ging ik weer aan de slag met de iglo. Ik kieperde het beetje GFT afval uit de kliko in een ander bak en ging op pad om extra sneeuw te halen. In een paar dagen tijd had ik twintig kliko’s vol sneeuw de tuin in gehaald, omgekiept en 50 bouwstenen gemaakt.

Donderdag – Aangezien de laatste blokken nog een nacht harder moesten worden en de avond nog maar net begonnen was, besloot ik vast aan de slag te gaan met een back-up plan: een sneeuwhut. Sneeuwhutten zijn technisch eenvoudig om te maken. Je hoeft slechts een grote bult te maken die je herhaaldelijk aandrukt en vervolgens uitholt. Ik haalde nog wat extra sneeuw op in de kliko en ben tot laat doorgegaan.

De dag erna was mijn vrije dag. Aangezien ik behoorlijk was opgeschoten met de sneeuwhut, besloot ik die eerst af te maken. Dan had ik in ieder geval iets om in te slapen. Niet alleen kreeg ik dat die vrijdag af, ik hield nog tijd over om aan de basis van de iglo te beginnen.

– Met twee stokken en een touw maakte ik een ‘mooie’ cirkel. Ik hield deze bewust redelijk klein, zodat ik zeker wist dat ik voor zaterdagavond de iglo af had. Ik zette de eerste stenen neer in de kring en plakte de spleetjes dicht met natte sneeuw. Vervolgens zaagde ik één blok af tot bijna op de grond, waarna ik schuin omhoog zaagde, de hele cirkel rond, tot ik bij de bovenkant van de laatste steen kwam. Daarna legde ik een sneeuwblok op het laagste deel van de cirkel en werkte spiraalsgewijs omhoog. Omdat het schuin oploopt, steunt elke steen op de vorige en voelde het geheel stevig aan. Heel ver kwam ik niet.

Die vrijdagavond ging ik overnachten in de sneeuwhut. Ik sliep in mijn zomerslaapzak omdat ik geen dikkere heb, met daaronder een luchtbedje dat wat warmte reflecteert en een matje. Het zou die nacht -12 graden Celsius worden in Gendt en om het niet koud te krijgen, heb ik meerdere laagjes kleding aangehouden. Buiten is het pas op z’n koudst op het moment dat de zon zo ongeveer opkomt, dus dat ik het in het begin nog warm had, was geen probleem. Ik viel snel in slaap en werd maar twee keer wakker, wat voor mij normaal is. Na in totaal een uur of negen te hebben geslapen belde mijn vriendin me wakker met de vraag ofik nog leefde. Het was een prima nachtje geweest en de kou was me niets tegengevallen. Mijn voeten voelden wat fris aan, maar dat was alles. Ik lag zo lekker dat ik het bijna jammer vond om op te staan!

Die zaterdag, 13 februari, ging ik verder met het maken van de iglo. Net als in de sneeuwhut maakte ik de slaapplek iets hoger, zodat er een kleine cold sink ontstaat in het lagere deel. Alle beetjes helpen. Ik had niet de hele dag de tijd, maar in de avond was ook de iglo af. Ik had 47 van de 50 blokken in de iglo verwerkt. De blokken steunden goed op elkaar en de nat gemaakte sneeuw hield ze extra goed op elkaar. Ik had er vertrouwen in.

Na gedoucht te hebben en droge kleren aan te hebben getrokken, tijgerde ik door de ingang de iglo in. Binnen veegde ik de sneeuw van mijn buik en knieën en zette een blok voor de ingang zodat er minder koude lucht binnenkwam. Er bleef nog een kier open en ook bovenin de iglo heb ik een klein ventilatiegat overgehouden, net als in de sneeuwhut. Ik kroop mijn slaapzak in. Ik wist dat ik mijn benen niet kon strekken, maar mijn knieën konden daar de lol niet van inzien. Na wat draaien viel ik gelukkig alsnog in slaap. Qua temperatuur was ook deze nacht goed te doen. Wel was ik blij dat ik mijn benen weer kon strekken toen ik in de ochtend weer naar buiten kroop. Het eerste wat ik deed was een kopje thee zetten met sneeuw. Dat moet beetje bij beetje worden toegevoegd om te voorkomen dat je het pannetje (in mijn geval aluminium drinkbeker) beschadigt. Ik heb helaas geen den of spar in de tuin om daar een takje af te halen om thee mee te zetten, dus speelde ik vals met een zakje kamillethee. Na de laatste slok achterover te hebben geslagen, ging ik naar binnen voor een Valentijn ontbijt met mijn vriendin.’