De eerste maanden in de Mangrove zijn voorbij. Een periode waarin nog heel veel is gebeurd, zowel voor als achter de schermen, maar ook een periode waarin de vissen in het zeekoeienbassin hun eigen plekje zijn gaan zoeken. De oplettende bezoeker heeft al van alles zien gebeuren. Verschillende soorten schuiven langs de ruit om even later weer uit beeld te verdwijnen. Laten we nu eens stil staan bij een van de grotere vissoorten in het bassin: de roodkopcichlide, ook wel quetzalcichlide genoemd.
Keuze
Tijdens de bouw van de Mangrove is er overleg geweest met collega’s in het park, maar ook uit andere publieksaquaria en met enkele privé aquariumhouders over de mogelijke vissencollectie in het zeekoeienbassin. Ieder heeft zijn eigen specialisatie. Erg leuk om zo gegevens bij elkaar te brengen en van daaruit keuzes te maken welke soorten het meest geschikt zijn in zo’n groot bassin. Er is veel ervaring met Midden-Amerikaanse zoetwatervissen in een aquarium van driehonderd liter, maar een bassin van één miljoen liter is toch wel anders. Wat betreft de cichlides is de keuze op zes soorten gevallen. Het zijn niet de grootste cichlidesoorten, want die worden mogelijk te dominant over andere soorten.
Dikke kop
Als je daarmee wordt uitgescholden is het niet zo leuk, maar bij deze soort ben je DE MAN als je een bult op je kop hebt. De meest dominante mannen in het bassin zullen zo’n bult gaan vormen zodat het duidelijk is wie het meeste in ‘het water’ te brokkelen heeft. Ook zijn de mannen bij deze soort een stuk groter dan de vrouwen. De roodkopcichlide groeit uit tot een maximale grootte van dertig centimeter en is vrij rustig naar andere soorten toe. Maar ‘vrij rustig’ is bij cichlides nog steeds wel behoorlijk territoriaal. Vooral tijdens het broedseizoen worden de ‘messen geslepen’.
Jong grut
Na de introductie van alle cichlides zonderden zich al vrij snel wat paartjes af, gevolgd door ei-afzetting. De cichlidesoorten in het zeekoeienbassin leggen hun eieren op substraat. Je kunt soms een heel plakkaat zien zitten, soms zelfs pal naast de ruit, bewaakt door de ouders. De roodkopcichlide kan wel tot duizend eieren per keer afzetten. Het resultaat is er dan ook, want na een paar maanden waren al verschillende cichlidesoorten succesvol in de kweek. Overal zie je jonge vissen zwemmen, ook van de roodkopcichlide. Het jonge grut wordt eerst nog bewaakt door de ouders, maar kiest daarna het ruime sop. Cichlides zijn alleseters, zowel plantaardig als dierlijk materiaal, dus ook kleine visjes. Nu is er nog ruimte in het bassin, maar als het wat drukker wordt, zal er wel eens een jong visje worden opgepeuzeld. De natuur uit Belize begint zich dan echt in Arnhem te ontwikkelen.
Bron: Burgers'Zoo
